Magda van der Heijden

Geen huis, geen baan. Eerst wandelend en later in mijn campertje trok ik drie jaar lang door Europa. Een fantastische reis in de buitenwereld en tegelijk een bijzondere reis in mijn binnenwereld.

Juni 2020 t/m juni 2023: drie jaar lang onderweg. Een reis die begon met een voettocht van ruim 2500 km van Wenen naar Lourdes, gevolgd door een lockdown in een yurt in de Pyreneeën. Na de lockdown kocht ik impulsief een leuk oud campertje, Paolo, waarin ik nog twee jaar heb gewoond en geleefd. Tussendoor had ik nog een korte, fascinerende werkervaring in Frankrijk.
De stip op de horizon tijdens mijn reis veranderde voortdurend en zowel mijn fysieke bestemming als mijn innerlijke bestemming waren steeds onbekend. Ik droomde én creëerde mijn droom en bewandelde zo het pad van mijn ziel.

Nieuwsgierig naar mijn avonturen in deze drie jaren?
– Bekijk alle blogs die ik tijdens mijn reis heb geschreven;
beluister de podcast van Camino NL over mijn wandeltocht
beluister de 100% Energie(k) Podcast over mijn innerlijke en spirituele ontwikkeling voor en tijdens mijn wandeltocht

Magda

Recente blogs

Een nieuw tijdperk

30 mei 2023, een datum die al een tijdje in mijn geheugen stond geschreven. De datum waarop mijn busje weer in Nederland moest zijn voor de jaarlijkse APK, en aangezien ik de bestuurder ben van dat busje gold dat ook voor mij. Rustig en volop genietend reisde ik dit voorjaar door Portugal, Noord Spanje en Frankrijk richting het noorden, wetende…

Lees verder »
9 reacties

Een kort avontuur

Een verlangen om een tijdje te ´kluizenaren´ op Kreta, zo schreef ik in september vorig jaar in mijn laatste blog. De tijd nemen, nadenken en doorvoelen wat ik ná mijn reis zou willen. Want in het voorjaar van 2023, als mijn busje weer naar de keuring mag, dan ben ik drie jaar onderweg. En, zo had ik bedacht, dat voelt…

Lees verder »
6 reacties

De magische veertig

Als ik op donderdag 1 september wakker word voel ik me niet anders dan de dag ervoor. En hoewel ik de zon niet kan zien door de eindeloze regen die uit het grijze wolkendek neerdaalt is het licht geworden en dus ga ik ervanuit dat ook de zon gewoon weer is opgekomen. En de klok? Die tikt onverstoorbaar door. Het…

Lees verder »
1 reactie

Lessen van Mama Ayahuasca

Haarscherp zie ik ze. Drie, vier, nee vijf roofvogels cirkelen hoog boven me in de lucht. Ik richt mijn aandacht op de voorste vogel. Ondanks dat hij ver weg is zie ik hem haarscherp en gedetailleerd. Hij houdt zijn kop schuin en kijkt me met zijn diepzwarte ogen recht aan. Zijn gekromde snavel heeft een gelige lijn en het bruinzwarte…

Lees verder »
3 reacties

Trippen on the road

We zitten met z´n drieën in Lene’s busje. Buiten is het donker en hier binnen brandt slechts een enkel klein lampje. Met onze ogen gesloten houden we elkaars handen vast. Onze duimen wijzen naar links, naar de kant van het hart. Bianca zet een mantra in en Lene en ik vallen al snel bij. Ik ken niet alle woorden van…

Lees verder »
3 reacties
beings of love

Liefde, concessies en vrijheid

“Goedemorgen lieve buurvrouw”, hoor ik, terwijl ik met een kopje thee in mijn handen in de deuropening van mijn busje zit en uitkijk uit over het glooiende landschap van de Algarve. De aangename winterzon die de lucht vanmiddag weer tot een graad of negentien zal verwarmen koestert mijn huid. “Zullen we even knuffelen?” Ik zet mijn kop thee neer en…

Lees verder »
4 reacties