Bewust niet kiezen voor een leven om te werken, bewust niet kiezen voor werken om te leven. Bewust wel kiezen om écht te leven.
Ik heb ruim 2500 km in de benen en geniet van een heerlijke CovidWinterPauze in Nederland. Mijn stip op de horizon verandert – mede dankzij Covid – steeds opnieuw en zowel mijn fysieke bestemming als innerlijke bestemming zijn onbekend. Ik droom én creëer mijn droom en bewandel zo het pad van mijn ziel.
Nieuwsgierig naar mijn avontuur?
– Schrijf je in voor mijn nieuwsbrief en volg me op de voet;
– beluister de podcast van Camino NL over mijn reis so far;
– óf beluister de 100% Energie(k) Podcast over mijn innerlijke en spirituele ontwikkeling voor en tijdens mijn reis.
Magda
Inmiddels drie weken in lockdown… Langzaam open ik mijn ogen en kijk om mij heen in de yurt. Jean-Da en Manú zitten nog met gesloten ogen in lotushouding, diep in meditatie. Célia en Tom liggen nog te slapen. Ik draai mijn schouders, beweeg mijn nek en geniet van het dankbare gevoel dat door me heen stroomt na deze fijne ochtendmeditatie.…
En zo gebeurde het dat ik tijdens de strenge lockdown in Frankrijk samen met vier medepelgrims in een Mongoolse yurt in de Franse Pyreneeën belandde. Met z’n vijven vormen we een kleine commune, een soort familie. We slapen en eten in de yurt en beschikken over een droogtoilet aan de ene zijde, en een buitenkeuken aan de andere zijde van…
De regen slaat fors tegen het raam als ik wakker wordt. Mijn medepelgrims maken zich klaar voor wat, zoals het nu lijkt, weer een natte dag gaat worden. Ik draai mijn hoofd in het kussen en trek mijn deken nog wat steviger om mijn schouders. Mijn eigen wekker vraagt nu ook om aandacht maar ik negeer hem en blijf nog…
De zon schijnt niet meer verwelkomend door het raam als mijn wekker ‘s ochtends gaat. De dagen worden korter en de nachten worden kouder. Ik eet hazelnoten en walnoten die inmiddels op de grond zijn gevallen en bomen krijgen de eerste gele en oranje tinten. Glimmende kastanjes liggen op het pad en de druiven zijn geoogst. Langzaam maar onvermijdelijk komt…
Het is een nieuwe dag in de bergen en door een uitgestrekte alpenweide klim ik een behoorlijk steile berg op. Zweetpareltjes glinsteren op mijn armen en de zon brandt genadeloos op mijn verhitte huid. Ik sta even stil en laat mijn ademhaling tot rust komen, luisterend naar het inmiddels vertrouwde geklingel van de vele koeienbellen. Ik kijk naar boven en…
Het is de ochtend na een dag met zware regenval. De lucht is stil en dik van het vocht, bladeren hangen zwaar naar beneden en de hemel is nog bedekt met een dik, grijs wolkenpak. Toch is de lucht niet meer dreigend en zwaar van regen zoals gisteren. Een heel klein stukje blauwe hemel verraadt dat er weer mooi weer…
