Als ik op donderdag 1 september wakker word voel ik me niet anders dan de dag ervoor. En hoewel ik de zon niet kan zien door de eindeloze regen die uit het grijze wolkendek neerdaalt is het licht geworden en dus ga ik ervanuit dat ook de zon gewoon weer Lees meer…
Haarscherp zie ik ze. Drie, vier, nee vijf roofvogels cirkelen hoog boven me in de lucht. Ik richt mijn aandacht op de voorste vogel. Ondanks dat hij ver weg is zie ik hem haarscherp en gedetailleerd. Hij houdt zijn kop schuin en kijkt me met zijn diepzwarte ogen recht aan. Lees meer…
We zitten met z´n drieën in Lene’s busje. Buiten is het donker en hier binnen brandt slechts een enkel klein lampje. Met onze ogen gesloten houden we elkaars handen vast. Onze duimen wijzen naar links, naar de kant van het hart. Bianca zet een mantra in en Lene en ik Lees meer…
“Goedemorgen lieve buurvrouw”, hoor ik, terwijl ik met een kopje thee in mijn handen in de deuropening van mijn busje zit en uitkijk uit over het glooiende landschap van de Algarve. De aangename winterzon die de lucht vanmiddag weer tot een graad of negentien zal verwarmen koestert mijn huid. “Zullen Lees meer…
Granada. Het is de derde stad die ik bezoek sinds ik in Spanje ben. Enkel Girona en Valencia gingen hieraan vooraf. Beiden waren mooie steden maar ze gaven me geen energie, geen ‘hier-wil-ik-nog-wel-eens terugkomen-gevoel’. En dat is niet zo gek, de trouwe volgers van mijn blog herinneren zich ongetwijfeld nog Lees meer…
Het is de eerste week oktober. Ik ben inmiddels diep in Italië en parkeer mijn busje aan het meer van Bolsena. Ik trek mijn wandelschoenen aan en wandel een rondje in de omgeving. Ik vind wilde druiven en heerlijke zachte vijgen. Een paar bramen die er nog best ok uitzien Lees meer…
Zigzaggend rijd ik naar boven. Vijftien procent hellingspercentage en de ene haarspeldbocht na de andere. Langzaam maar zonder haperen sjokt mijn busje vooruit. Af en toe, waar het kan, duik ik even van de weg af om medeweggebruikers in snellere auto’s en met meer haast te laten passeren. Ik heb Lees meer…
De roep van een buizerd weerklinkt door de vallei. Een groep zwaluwen probeert onder luid protest een valkje te verjagen uit de buurt van hun nestjes. Een grijsbruin vinkje met een rode staart hipt rond mijn camper en kijkt met een schuin kopje naar mij op, alsof hij beoordeelt of Lees meer…
Een half jaar sinds mijn laatste blog. Een half jaar in Nederland. Een half jaar waarin ik niet fysiek op reis was, maar des te meer was ik op innerlijke reis. Een half jaar van bespiegelingen, creativiteit en introspectie. Een half jaar wonen bij mijn lief en vooral; een half Lees meer…
Inmiddels drie weken in lockdown… Langzaam open ik mijn ogen en kijk om mij heen in de yurt. Jean-Da en Manú zitten nog met gesloten ogen in lotushouding, diep in meditatie. Célia en Tom liggen nog te slapen. Ik draai mijn schouders, beweeg mijn nek en geniet van het dankbare Lees meer…